Projektant zatrudniony do wykonania schematu instalacji elektrycznej w domu jest w stanie stworzyć odpowiedni projekt jedynie wówczas, kiedy zna rozmieszczenie i funkcje poszczególnych pomieszczeń, jak również nasze indywidualne oczekiwania. Stąd też większość projektów zrobionych bez uwzględnienia tych czynników nadaje się do dużych przeróbek. Bardzo ważny jest bowiem udział samych użytkowników podczas sporządzania planów. Projektant musi wiedzieć przynajmniej orientacyjnie w którym miejscu w pomieszczeniu zostanie ustawiony sprzęt komputerowy, czy telewizyjny. Musi też znać lokalizację sprzętów typu pralka, czy lodówka, które wymagają posiadania oddzielnych podłączeń i przyłączenia ich do gniazd z uziemieniem.

Prąd w łazience jest niemniej potrzebny, co sama woda. Tymczasem połączenie tych dwóch elementów może stanowić zagrożenie dla ludzkiego zdrowia i życia. Dlatego też łazienkowe instalacje elektryczne podlegają szczególnym restrykcjom prawnym. Mówią o tym przede wszystkim przepisy zawarte w normie PN-IEC 60364. Norma określa podział pomieszczenia łazienki na poszczególne strefy ochronności i nakazuje montaż w tych strefach osprzętu o odpowiedniej ochronie. Standardowe, domowe łazienki dzieli się na cztery strefy. Najbardziej narażona na działanie wody jest strefa zero, zaś za najbardziej bezpieczną przyjmuje się strefę trzecią. W strefie zero nie wolno montować żadnych gniazd, włączników, itp. elementów elektroinstalacyjnych. Dopuszczalny jest jedynie montaż ogrzewaczy wody, które mają być zainstalowane na stałe. W trzeciej strefie mogą występować wszystkie potrzebne w codziennym użytkowaniu elementy instalacji elektrycznej, ale muszą charakteryzować się one odpornością na zachlapanie wodą.