Montaż klimatyzacji ze świadectwem kwalifikacyjnym

Wraz z początkiem roku zaczęła w pełnym brzmieniu obowiązywać ustawa o substancjach kontrolowanych, czyli zubożających warstwę ozonową. Osoby, które pracują z instalacjami zawierającymi te czynniki, muszą mieć świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do montażu, przeglądu i serwisu.

Ustawa została co prawda opublikowana 31 maja 2004 r., ale niektóre jej zapisy były wprowadzane w życie stopniowo. Do takich zapisów należy wymóg posiadania świadectwa kwalifikacyjnego. Aby dać instalatorom i serwisantom czas na przystosowanie się do nowych uregulowań, świadectwa zaczęto wymagać dopiero od 1 stycznia tego roku.

Komu świadectwo?
Świadectwo kwalifikacyjne potwierdza, że jego posiadacz ma kwalifikacje do obsługi urządzeń technicznej i napraw urządzeń  zawierających substancje kontrolowane w zakresie tzw. kursu początkowego. Fachowcy z wykształceniem zasadniczym zawodowym muszą odbyć ów kurs (zakończony egzaminem); zaś z wykształceniem średnim technicznym uważa się za wykwalifikowane bez odbywania kursu. Osoba starająca się o świadectwo kwalifikacyjne nie może być prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko środowisku.
Egzamin jest prowadzony w oparciu o regulacje prawne zawarte w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 sierpnia 2004 r. (Dz.U. nr 195, poz. 2009 z 2004 r.).

Jakie czynności wymagają świadectwa kwalifikacyjnego? Wyliczmy je zgodnie z ustawą:

• zakładanie karty urządzenia (art. 7.1.);
• sprawdzenie szczelności urządzeń i instalacji, zawierających powyżej 3 kg czynnika chłodniczego będącego substancją kontrolowaną (art. 8.3.);
• działalność polegającą na obsłudze technicznej, demontażu oraz naprawie urządzeń i instalacji zawierających substancje kontrolowane, a także na odzysku substancji kontrolowanych, ich recyklingu, regeneracji, przekazywaniu do ponownego użytkowania oraz obrocie tymi substancjami (art. 9.1.)

Ważne świadectwo
Świadectwo jest ważne przez 5 lat od daty wydania. Może być przedłużone po ukończeniu tzw. kursu uzupełniającego, również zakończonego egzaminem.
Kursy oraz egzaminy organizowane są przez następujące placówki:

• jednostki organizacyjne szkół wyższych (np. Politechnika Gdańska, Politechnika Koszalińska, Politechnika Krakowska),
• placówki Polskiej Akademii Nauk,
• instytuty naukowo-badawcze,
• jednostki badawczo-rozwojowe,
• inne placówki naukowe oraz stowarzyszenia naukowo-techniczne NOT, do których należy kształcenie lub prowadzenie badań w zakresie substancji kontrolowanych,
• inne podmioty, jeżeli ich działanie obejmuje prowadzenie działalności w zakresie substancji kontrolowanych (np. firmy).

Organizator egzaminu ma obowiązek zgłosić do Ministerstwa Gospodarki wydane świadectwa kwalifikacyjne. Ma na to 14 dni od wydania świadectwa.
Cena dwudniowego kursu (16 godzin zajęć) to 500-700 zł, a cena egzaminu: 120-150 zł.