Koszty instalacji z miedzi

Instalacje z miedzi są drogie? Jeśli przeprowadzisz dokładną analizę kosztów, przekonasz się, że niekoniecznie! My porównaliśmy, ile trzeba zapłacić za wykonanie instalacji z dwóch różnych materiałów. Liczby mówią same za siebie. Zobacz poniżej.

Słyszy się często, że instalacje miedziane kosztują dużo więcej niż te, wykonane z innych materiałów. Tak, ale tylko wtedy, gdy porównamy cenę jednego metra rury.
A tak, niestety, często działają zarówno instalatorzy, jak
i inwestorzy. Nie jest to miarodajne, bo ważnych jest także wiele innych czynników, chociażby takich, w jaki sposób rury są ułożone, na ile trzeba je od siebie oddalić, jakie jest zapotrzebowanie na ciepło w całym domu, a przede wszystkim jakie właściwości ma użyty materiał.

Jak przeprowadziliśmy obliczenia

Postanowiliśmy sprawdzić na przykładzie konkretnego domu rodzinnego. Chcieliśmy zobaczyć, ile kosztuje wykonanie instalacji ogrzewania podłogowego oraz ciepłej i zimnej wody użytkowej
w typowym domu jednokondygnacyjnym z użytkowym poddaszem, ale bez piwnicy. Powierzchnia użytkowa tego domu wynosi ok. 160 m².
Budynek. W domu znajduje się 8 pomieszczeń na parterze (łącznie z korytarzem, pralnią, kotłownią i wiatrołapem) oraz 8 na poddaszu (w tym dwie garderoby). W całym domu zaprojektowano wodne ogrzewanie podłogowe, dodatkowo w łazienkach przewidziano grzejniki zasilane z rozdzielaczy ogrzewania podłogowego. Założyliśmy, że dom będzie ogrzewany gazowym kotłem kondensacyjnym.
Materiał. Instalację ogrzewania podłogowego zaprojektowano w dwóch wariantach:
z cienkościennych rur miedzianych (system zaprasowywany) i rur Alupex (również system zaprasowywany). Obliczenia dotyczące instalacji ciepłej wody użytkowej natomiast przewidziano dla rur miedzianych twardych (lut miękki) oraz rur polietylenowych PP STABI.
W instalacji c.w.u. wykorzystano także złączki: raz miedziane i mosiężne, drugi raz PP.
Punkty poboru wody. Instalację ciepłej i zimnej wody użytkowej zaprojektowano dla następujących punktów poboru wody: na parterze w łazience – natrysk, umywalka, wc, w kuchni – zlewozmywak
i zmywarka, a w pralni – umywalka i pralka. Na poddaszu natomiast jest łazienka z wanną, natryskiem, umywalką (2 szt.), wc i bidetem.
Założenia do obliczeń. Aby porównanie miało sens, dla obu wariantów przyjęliśmy te same założenia. W przypadku ogrzewania podłogowego dotyczą:

• zapotrzebowania na ciepło w pomieszczeniach,
• temperatury w pomieszczeniach,
• temperatury zasilania (45 °C),
• spadku temperatury w poszczególnych obiegach grzewczych,
• rodzaju stropów,
• konstrukcji podłóg (grubość izolacji, warstwy wierzchnie),
• powierzchni grzewczych,
• miejsc usytuowania rozdzielaczy,
• średnicy zewnętrznej i grubość ścianki rury (16 x 2 mm).

W przypadku ciepłej i zimnej wody użytkowej:

• identycznej ilości i typu punktów poboru,
• instalacji z cyrkulacją c.w.u.,
• średnicy wewnętrznej rur (zbliżone),
• ilości rur i złączek.

Dla obu systemów ogrzewania podłogowego przyjęliśmy także porównywalną cenę osprzętu
i automatyki.W przypadku ogrzewania podłogowego obliczenia wykonaliśmy za pomocą programów komputerowych, a instalacje ciepłej i zimnej wody użytkowej zaprojektowaliśmy na podstawie wytycznych z publikacji „Instalacje wodociągowe ogrzewcze i gazowe na paliwo gazowe wykonane
z rur miedzianych”.

Uwaga! Za każdym razem podajemy ceny netto.

Obliczenia – ogrzewanie podłogowe

Z obliczeń wynika większe zużycie rur z tworzywa Alupex w stosunku do cienkościennych rur miedzianych. Jest to spowodowane lepszą wydajnością cieplną cienkościennych rur miedzianych. W celu zobrazowania zagadnienia przeanalizowaliśmy poszczególne pomieszczenia (Tabela 1. Parter oraz Tabela 2. Poddasze użytkowe), porównując charakterystyczne parametry:

• rozstaw rur,
• ilość obwodów grzewczych,
• długość obwodu grzewczego wraz z przyłączem,
• Δt – spadek temperatury w obiegu grzewczym,
• przepływ,
• zapotrzebowanie na ciepło,
• ilość ciepła otrzymana z podłogi.

Tabela 1. Parter

Tabela 2. Poddasze użytkowe

W korytarzach na parterze i poddaszu program komputerowy uwzględnił zyski ciepła  z przyłączy przechodzących przez pomieszczenia, dlatego też brak jest tam obwodów grzewczych.
W pozostałych pomieszczeniach wystąpiła zasadnicza różnica w rozstawie i ilości tychże obwodów grzewczych. Jak wynika z tabeli, odstępy między rurami są różne w zależności od użytego materiału. Różnica bywa kolosalna. Jeśli zdecydowalibyśmy się na instalację miedzianą, w prawie każdej sytuacji, moglibyśmy ułożyć rury w dużo większych odstępach niż wtedy, gdy instalację zrobilibyśmy
z rur PP. Im odstępy są większe, tym mniej pętli trzeba ułożyć. Dlatego w niektórych pomieszczeniach wystarczy jedna pętla miedziana, tam gdzie potrzeba dwóch pętli Alupex. Ma to zasadniczy wpływ na całkowitą długość  rur wykorzystanych w danym pomieszczeniu (dwu- lub trzykrotnie większe zużycie rury Alupex), a także na wielkość rozdzielacza – musi on być o jedną drogę większy (trzeba też użyć 2 śrubunków połączeniowych więcej). Chociaż pętli miedzianych jest mniej niż tych z tworzywa to i tak uzyskamy pożądany komfort cieplny. A im mniejszy rozstaw pętli, tym ułożenie instalacji jest bardziej pracochłonne i wymaga większego nakładu czasu.

Tabela 3. Zużycie materiałów

Z tabeli jednoznacznie wynika, że w przypadku wariantu ogrzewania podłogowego z zastosowaniem cienkościennych rur miedzianych, zużycie materiałów jest znacznie mniejsze niż w alternatywnym przypadku z zastosowaniem rur Alupex.