Rurami grzewczymi transportowana może być woda o temperaturze ok. 90°C. Jeśli takie rury nie są zabezpieczone, straty ciepła mogą być wysokie, szczególnie gdy rury przechodzą przez pomieszczenie, w których panuje niska temperatura. Oddawaniu ciepła można zapobiegać, odpowiednio izolując rury grzewcze.
Jak być powinno
Prawo nakłada obowiązek stosowania odpowiednich zabezpieczeń cieplnych instalacji grzewczej:
-
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie mówi: "Izolacja cieplna instalacji ogrzewczej wodnej powinna odpowiadać wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej izolacji cieplnej rurociągów, armatury i urządzeń [...]".
Oznacza to obowiązek zastosowania normy: PN-B-02421:2000 Izolacja cieplna przewodów, armatury i urządzeń. Wymagania i badania odbiorcze; -
Rozporządzenie mówi też: "Izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach: wodociągowej, kanalizacyjnej i ogrzewczej powinny być wykonane w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia."
W instalacji grzewczej muszą być izolowane przewody, kształtki i połączenia, w następujących sytuacjach:
-
w części instalacji w pomieszczeniach nieogrzewanych i w pomieszczeniach źródeł ciepła;
-
na przewodach pionów prowadzonych po wierzchu ścian w pomieszczeniach ogrzewanych,
w których temperatura obliczeniowa ti<12°C. Jeśli koszty zużycia ciepła w budynku są rozliczane na podstawie podzielników ciepła, zaleca się stosowanie izolacji także w pomieszczeniach, gdzie ti ≥12°C. W pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt stały ludzi należy stosować materiały izolacyjne posiadające atest higieniczny.
Właściwa izolacja cieplna
Aby izolacja cieplna dobrze spełniała swą rolę powinna odznaczać się następującymi cechami:
-
niski współczynnik przenikania ciepła λ [W/(m·K)] - im niższa wartość, tym mniejsze przenikanie ciepła, a więc lepsze własności izolacyjne materiału;
-
odporność na wysokie temperatury (maksymalną temperaturę eksploatacji) oraz różnice temperatur - własność ta zapewnia niezmiennie dobrą pracę i zachowanie właściwości materiału niezależnie od temperatury;
-
odporność na działanie wody i otoczenia - w tym na działanie mikroorganizmów i gryzoni;
-
niepalność lub bardzo niska palność (co najmniej nierozprzestrzenianie ognia);
-
obojętność chemiczna wobec izolowanego materiału;
-
odporność na obciążenia statycznie i dynamiczne podczas montażu i pracy - w tym wysoka elastyczność (pod wpływem temperatury rury rozszerzają się - izolacja powinna więc "pracować");
Zadaniem izolacji cieplnej jest ograniczenie strat przesyłanego lub magazynowanego ciepła. Izolacja cieplna składa się z dwóch warstw:
-
właściwa izolacja cieplna, która musi charakteryzować się niskim współczynnikiem przenikania ciepła;
-
płaszcz ochronny - chroni izolację właściwą przed uszkodzeniami mechanicznymi i oddziaływaniem środowiska.
Materiały na właściwą izolację cieplną
Materiały stosowane jako izolacje instalacji grzewczych są do siebie zbliżone pod względem opisanych właściwości. Pozostałe cechy materiałów (przede wszystkim zachowanie wobec wody
i pary wodnej, np. opór dyfuzyjny i wodochłonność) są zróżnicowane - wpływa to na zakres stosowania poszczególnych materiałów.
Najczęściej stosuje się następujące materiały:
-
porowate tworzywa sztuczne (spieniony polietylen, styropian);
-
pianka poliuretanowa natryskiwana na izolowaną powierzchnię.
-
materiały włókniste (wełna mineralna i szklana pod warunkiem uzyskania certyfikatu bezpieczeństwa "B")
Materiały te mogą występować w postaci mat, płyt, filców, otulin i odpowiednich kształtek izolacyjnych. Dostępne są też rury preizolowane, na które otulina założona jest fabrycznie.
Zaloguj się i skomentuj pierwszy
